Bhanu Khatiwada- Welcome to my Blog

…and as I was taking a turn, I was suddenly hit by a bird, which was black in color. I have heard a lot about the crash of planes after the bird's collision with them, but luckily I did not crash my motorbike, but the hit was big. I stopped the motorbike and looked back, it was dark and I did not see anything. I did not get off and rode further. I was following a track, so that I could avoid the sand. All of a sudden, I felt that something is happening. I fell down and my wristwatch was broken. I got dirt on my whole body. The wheel of the bike was moving. I looked around if some people saw me, luckily not. I kept my watch in my pocket, patted my body, and continued riding the bike.   The Beginning… I had a clear-cut schedule of the scholarship distribution program in Dhading, in two schools. The Jaleshworee School and Panchamukhi School. I finished my early morning duty at my college. After 8 am, I went to the room, took my bag pack and uniforms for the 17 ch

Pic Source: Daily Mirror Feeling ill @ Manamohan Hospital विहान फेसबुक खोल्नेबित्तिकै एकजना साथिको स्टाटस देखें Feeling ill...। वह​, के भ​एछ साथिलाइ, हिजो विहानसम्म त ठिकै थियो, सङ्गै चिया पनि पिइएको थियो। बिमार हुन कति समय नै पो लाग्छ र​, हुन त​। के विमार भ​एको उल्लेख भ​एको त थिएन​। तल स्क्रोल गरें, तै पनि कमेन्टमा केहि छ किन भनेर​, तर सान्त्वना भन्दा केहि पनि थिएन​। केहि कमेन्टहरु यस प्रकार थिए। के भयो? के विरामि हो तेस्तो? औषधि खानुहोला। Get Well Soon अझ बाबाको एकलौटि छोरिले त एक हरफ दीसकिछे। करिब ४० वटा सान्त्वना आइसकेछ​। त्यति नजिकको साथि, अब के गर्ने होला? हत्तपत्त खाटबाट ओर्लें, हातमुख धोएँ अनि ब्रस पनि नगरि बाइक स्टार्ट गरें। बुढिले कता जान लाग्नुभ​एको भनेर सोध्न नपाउँदै म चोक कटिसकेको थिएँ। वनस्थलि पुग्दा बुढिको फोन आयो। उठाएँ... हेलो! हैन​, कता जानुभा हो विहानै? चिया खान आउनु। म एकजना साथि विरामि भ​एको रहेछ​, एकपटक भेटेर आउँछु भनेर जाँदै छु, मनमोहन हस्पिटल​। तिमि खाउ। मैले को साथि भनेर भनिन​, ता कि अरु प्रस्न नआओस्, अनि उनले फोन काटिन​। हस्पिटल

बि सं २०५५ साल​ थुक्क कुकुर​, दिदिले हप्काउँदै गालि गर्नुभ​एको र मैले पहिलो पटक थाहा पाएको साल २०५२। बालककाल न पर्यो, यति मात्रै थाहा भयो कि दिदि म सङ्ग रिसाउनुभयो। त्यो पनि उहाँको ज्यामितिको कापि च्यातेको निहुँमा। अब कुटाइ खाइने भइयो भनेर भात खान पनि नखाइ बाँसको झ्याङमा खेलेर बसियो। आमाले फकाएर कुटाइ नखाने भरोसा दिलाएपछि बल्ल घर आइयो। बि सं २०६५ साल​ थुक्क कुकुर​, दाइले आफ्नो साइकल नसोधिकन चलाएर चिसापानि धारासम्म ग​एर आएको निहुँमा खाएको गालि हो यो। मन निकै कुँडिएको थियो। सायद उमेर पनि तेस्तै भ​एर हो कि। सजाएमा ३० रुपैयाँको लिचि किनेर ल्याएर अगाडि तेसारेपछि बल्ल तल्ल दाइ खुसि हुनुभ​एको थियो, त्यो पनि अब आइन्दा साइकल चलाउन नपाउने सर्तमा, खैर त्यो सर्त भने कहिल्यै लागु भ​एन​। बि सं २०७५ साल​ थुक्क कुकुर, अनि यसपालि चाहिं छिमेकि भाउजुले आफ्नो २ वर्षे छोरोलाइ कट्टुमै दिशा गर्यो भनेर गालि गर्नुभ​एको रहेछ​। आफ्नो त थुक्क कुकुर भनेर गालि खाने उमेरले नेटो काटिसकेछ​। आज कुकुर तिहारको दिन​। समाचारहरुमा कुकुरहरुको विषयमा आएको लेखहरु हेर्दा, थुक्क कुकुर गालि खाएको नि राम्रै रहे